آسیه فروردین/ سعید میرشاهی- دیگر همهچیز تمام شد! فیسبوک در حال افول است و توییتر در هرج و مرج! امپراتوری مارک زاکربرگ، صدها میلیارد دلار از ارزش خود را از دست داده و 11 هزار نفر را بیکار کرده، زیرا تجارت تبلیغاتی آن در خطر است و داستان فانتزی متاورس آن نیز کنایهآمیز است.
تسلط ایلان ماسک بر توییتر باعث شده تبلیغکنندگان هزینههای خود را کاهش دهند و کاربران را مجبور به اجتناب از این پلتفرم کنند یا حداقل توییتهای زیادی درباره این اقدام ارسال نمایند. البته هرگز این احتمال وجود ندارد که عصر رسانههای اجتماعی به زودی به پایان برسد. یان بوگوست در نشریه آتلانتیک معتقد است پایان عصر شبکههای اجتماعی و رسانههای اجتماعی، اگرچه به زودی رخ نمیدهد اما نشانههای سقوط امپراتوری آن دیده میشود.
اکنون که در این ساحل غیرمنتظره لنگر انداخته و محو شدهایم، میتوانیم با چشمانی تازه به کشتی شکستهای که ما را اینجا رها کرده، نگاه کنیم؛ شاید تسکین پیدا کنیم! رسانههای اجتماعی، هرگز مسیری طبیعی برای کار، بازی و معاشرت نبودند، اگرچه تبدیل به جایی برای معاشرت شدند. این تمرین از طریق یک جهش عجیب تکامل یافت؛ جهش بسیار ظریف که تشخیص وقوع آن در لحظه دشوار بود.
این تغییر، حدود 20 سال پیش آغاز شد، زمانی که رایانههای شبکهای به اندازه کافی در همه جا وجود داشت و مردم شروع به استفاده از آنها برای ایجاد روابط و مدیریت آن کردند. شبکههای اجتماعی مشکلات خود را داشت. مثلا جمعآوری دوستان به جای دوستی با آنها. البته در مقایسه با آنچه بعد از آن انجام شد، معتدلانه حرکت کردند و کمکم و بدون هیاهو، در اواخر این دوران، شبکههای اجتماعی جایگزین شدند. این تغییر، تقریبا نامرئی بود اما پیامدهای عظیمی داشت. نرمافزار اجتماعی به جای تسهیل استفاده معتدلانه از اتصالات موجود، عمدتا برای زندگی آفلاین (مثلا برگزاری جشن تولد)، این اتصالات را به یک کانال پخش پنهان تبدیل کرد. میلیاردها نفر به یکباره خود را به عنوان افراد مشهور، صاحبنظر و دارای ذائقه میدیدند.
اکنون با یک شبکه پخش جهانی مواجهیم که در آن هرکس میتواند تا حد امکان به دیگران هرچیزی بگوید. افراد فکر میکنند سزاوار چنین ظرفیتی هستند یا حتی منع استفاده از آن به منزله سانسور یا سرکوب است. این، یک ایده وحشتناک است که کاملا با مفهوم رسانههای اجتماعی مرتبط است: سیستمهای ساختهشده و انحصاری که برای عرضه جریان بیپایان در آن، از محتوا استفاده میشود. اکنون، شاید، آن نیز پایان یابد. سقوط احتمالی فیسبوک و توییتر (و دیگر موارد) فرصتی است نه برای رفتن به پلتفرمهای مشابه، بلکه برای پذیرش نابودی شبکههای اجتماعی؛ چیزی که قبلا غیرقابل تصور بود.
مدتها پیش، بسیاری از شبکههای اجتماعی پا به عرصه ظهور نهادند. شبکه اجتماعی Six Degrees در سال 1997 ایجاد شد. نام آن بر اساس یک آزمایش روانشناختی برگرفته از نامزدی جایزه پولیتزر بود. این شبکه اجتماعی بلافاصله پس از سقوط داتکام در سال 2000 از بین رفت زیرا دنیا هنوز آماده پذیرش آن نبود. پس از آن Friendster از خاکستر آن، در سال 2002 راهاندازی شد. پس از آن MySpace و LinkedIn در سال بعد، سپس Hi5 و فیسبوک در سال 2004 ایجاد شدند، فیسبوک ابتدا برای دانشجویان در کالجها و دانشگاههای منتخب بود. آن سال همچنین شاهد ورود Orkut بودیم که توسط گوگل ایجاد و اداره میشد. همچنین Bebo در سال 2005 راه اندازی شد. در نهایت هم AOL و هم آمازون مالک آن شدند. سپس Google Buzz و Google+ متولد شدند و از بین رفتند. احتمالا هرگز در مورد برخی از این شبکههای اجتماعی نشنیدهاید. اما قبل از اینکه فیسبوک در همهجا حضور داشته باشد، بسیاری از این سرویسها بسیار محبوب بودند.
سایتهای اشتراکگذاری محتوا نیز عملا بهعنوان شبکههای اجتماعی عمل میکردند و به مردم اجازه میدادند مطالبی را مشاهده کنند که عمدتا توسط افرادی که میشناختند، از سراسر جهان، پست میشد. فلیکر، سایت اشتراکگذاری عکس و یوتیوب یکی دیگر از این مجموعهها هستند. در این میان، وبلاگها و سرویسهای بلاگ مانند Tumblr در کنار آنها رقابت میکردند و میزبان اندیشههایی بودند که توسط افراد کمی دیده میشد و تعداد کمتری درگیر آن بودند. در سال 2008، گیرت لوینک، نظریهپرداز هلندی، در حوزه رسانه، کتابی درباره وبلاگها و شبکههای اجتماعی با عنوانZero Comments منتشر کرد.
امروزه، مردم از همه این خدمات و بیشتر به عنوان «رسانههای اجتماعی» یاد میکنند، نامی که آنقدر آشناست که دیگر معنای خود را از دست داده اما دو دهه پیش، این اصطلاح وجود نداشت. بسیاری از این سایتها خود را به عنوان بخشی از انقلاب وب 2، در «محتوای تولیدشده توسط کاربر» معرفی میکردند که ابزارهایی با کاربرد آسان و بهراحتی در وبسایتها و سپس برنامههای تلفن همراه ارائه میکنند. آنها برای ایجاد و اشتراکگذاری «محتوا» ساخته شدهاند؛ اصطلاحی که قبلا با تلفظ متفاوت به معنای satisfied بود اما در آن زمان و برای سالها، این پیشنهاد به عنوان شبکههای اجتماعی یا اغلب خدمات شبکههای اجتماعی درنظر گرفته شد، بسیاری ازSNS ها تکثیر شدند و به شوخی، مخفف YASN یا «شبکه اجتماعی دیگر» ایجاد شد. این چیزها، همهجا بود، مانند قاصدک در بهار!
همانطور که از نام اصلی آن پیداست، شبکههای اجتماعی شامل اتصال افراد مهم است نه انتشار مطالب. با اتصال شبکه شخصی مخاطبان مورد اعتماد خود و شبکههای مشابه دیگران، میتوانید شبکه بزرگتری از مخاطبان مورد اعتماد ایجاد کنید. لینکدین قول داده جستجوی شغل و شبکههای تجاری را در حوزه روابط ممکن کند. همچنین Friendster این کار را برای روابط شخصی و فیسبوک برای همکاران دانشگاه و... انجام دادهاند. کل ایده شبکههای اجتماعی، شبکهسازی بود: ایجاد یا تعمیق روابط، عمدتا با افرادی که میشناختید. اینکه چگونه و چرا این تعمیق رخ داد، تا حد زیادی به تصمیمگیری توسط کاربران واگذار شد.
شبکههای اجتماعی در حدود سال 2009، با معرفی گوشیهای هوشمند و راهاندازی اینستاگرام، به رسانه اجتماعی تبدیل شدند. از آن زمان، رسانههای اجتماعی به جای ارتباط بین افراد - با ایجاد پیوندهای پنهان و بالقوه با اشخاص و سازمانهایی که اغلب نادیده میگیریم- پلتفرمهایی ارائه کردند که از طریق آن، افراد میتوانند بسیار فراتر از شبکه مخاطبان در گوشی خود، محتوا را تا حد امکان به طور گسترده منتشر کنند. رسانههای اجتماعی، شما، من و همه را تبدیل به صدا و تصویر کردند. نتایج آن، فاجعهبار اما بسیار لذتبخش بوده است! نمیتوان گفت این اقدام، سود کلانی داشت بلکه ترکیبی فاجعهبار بود.
اصطلاحات شبکههای اجتماعی و رسانههای اجتماعی، اکنون به جای یکدیگر استفاده میشوند اما نباید اینطور باشند. یک شبکه اجتماعی یک سیستم بدون استفاده و غیرفعال شامل فهرست طبقهبندیشده مخاطبان، دفترچه اهداف فروش، سالنامه وجوه اشتراک احتمالی است. در مقابل، رسانههای اجتماعی فعال یا واقعا بیشفعال هستند. به جای اینکه آنها را در زمان موردنیاز استفاده کنیم، مطالب، در سراسر آن شبکهها پخش میشود. در مقاله منتشرشده سال 2003 درباره «سیستمهای اطلاعات سازمانی» نویسندگان، رسانههای اجتماعی را به عنوان سیستمی پیشنهاد میکنند که در آن کاربران در حوزه «تبادل اطلاعات» شرکت مینمایند. این شبکه که قبلا برای ایجاد و حفظ روابط استفاده میشد، به عنوان کانالی برای پخش وسیع، بازتعریف شد.
این یک مفهوم بدیع بود. هنگامی که News Corpبه عنوان یک شرکت رسانهای، مایاسپیس را در سال 2005 خرید، نیویورکتایمز این وبسایت را «سایت موسیقی و شبکه اجتماعی جوانانمحور» نامید که با نقلقول های ترسناک کامل شد. محتوای اصلی سایت، موسیقی، جدا از عملکردهای شبکه اجتماعی آن دیده میشد. حتی دیدگاه زاکربرگ برای فیسبوک، درباره «ارتباط هر فرد در جهان»، مستلزم عملکرد شبکهای بود نه توزیع رسانهای.
سمی بودن رسانههای اجتماعی باعث میشود فراموش کنیم این نوآوری در زمانی که جدید بود چقدر جادویی بود. از سال 2004 تا 2009، میتوانستید به فیسبوک بپیوندید و هرکسی را که میشناختید، از جمله افرادی که مطمئنا راه ارتباط با آنها را از دست داده بودید ، همانجا و آماده اتصال یا اتصال مجدد بودند. پستها و عکسها، زندگی در حال تغییر دوستان را نشان میداد، نه تئوریهای توطئهای که دوستان بیشمارشان با آنها به اشتراک گذاشته بودند. لینکدین همین کار را با تماسهای تجاری انجام داد و ارجاعات، معامله و جستوجوی شغل را بسیار آسانتر از گذشته کرد.
توییتر که در سال 2006 راه اندازی شد، احتمالا اولین سایت واقعی رسانه اجتماعی بود، حتی اگر در آن زمان، هیچکس آن را چنین نمیدانست. این سایت، به جای تمرکز بر ارتباط افراد، تبدیل به یک اتاق چت غولپیکر و غیرهمزمان برای جهان شد. توییتر برای صحبت با همه بود؛ شاید به همین دلیل، خبرنگاران به آن هجوم آوردهاند. مطمئنا یک وبلاگ از نظر فنی میتواند توسط هر کسی که یک مرورگر وب داشته باشد، خوانده شود اما در عمل یافتن خوانندگان دشوار بود. به همین دلیل، وبلاگها ابتدا به عنوان شبکههای اجتماعی از طریق مکانیسمهایی مانند بلاگرولها و لینکبکها عمل کردند. در توییتر، هر چیزی که هرکس پست میکرد، میتوانست فورا توسط دیگران دیده شود. علاوه بر این، برخلاف پستها در وبلاگها یا تصاویر در فلیکر یا ویدئوها در یوتیوب، توییتها کوتاه بودند و پست کردن مقادیر زیادی از آنها را در هفته یا حتی یک روز آسان میکردند.
مفهوم «میدان شهر» جهانی، همانطور که ایلان ماسک مطرح کرده، از همه این عوامل ناشی میشود. در توییتر، میتوانید فورا درباره سونامی در توهوکو یا اوماکاسه در توپکا مطلع شوید. به همین دلایل، روزنامهنگاران تا این حد به توییتر وابسته شدهاند: توییتر یک جریان دائمی از منابع، رویدادها و واکنشهاست؛ یک منبع خودکار گزارشدهی، نه جایی برای ذائقهسازان رسانهای برای ایجاد سلیقه در مخاطب. اکنون وقتی به گذشته نگاه میکنیم، شبکههای اجتماعی قبلا هم وجود داشتند، اگر چه این عنوان را نداشتند. خوانندگان RSS یک فید از پستهای وبلاگ ارائه کردند که تعداد زیادی از آنها خوانده نشده بو. مایاسپیس، موسیقی و تبادلنظر سریع را درهم آمیخت. یوتیوب این کار را با ویدئو (Broadcast Yourself) انجام داد.
در سال 2005، در یک کنفرانس صنعتی، یکی از شرکتکنندگان گفت: «من خیلی از فلیکر عقب ماندهام!» آن زمان قابل فهم نبود که این گفته اصولا به چه معناست؟ اما اکنون پاسخ، واضح است: ایجاد و مصرف محتوا، به هر دلیل یا بدون دلیل. رسانههای اجتماعی از شبکه های اجتماعی سبقت گرفتند.
اینستاگرام که در سال 2010 راه اندازی شد، ممکن است پلی بین عصر شبکههای اجتماعی و عصر رسانههای اجتماعی ایجاد کرده باشد. این امر به ارتباطات بین کاربران به عنوان مکانیزمی برای توزیع محتوا به عنوان یک فعالیت اصلی متکی بود. اما به زودی، همه شبکههای اجتماعی در درجه اول به رسانه های اجتماعی تبدیل شدند. هنگامی که گروهها، صفحات و فیدهای خبری راهاندازی شدند، فیسبوک شروع به تشویق کاربران به اشتراکگذاری محتوای منتشرشده توسط دیگران، به منظور افزایش تعامل در سرویس خود کرد، نه اینکه بهروزرسانیهایی ارائه کند. لینکدین نیز برنامه ای را برای انتشار محتوا در سراسر این پلتفرم راهاندازی کرد. توییتر که قبلا یک پلتفرم انتشار بود، یک ویژگی اختصاصی «ریتوییت» اضافه کرد که انتشار محتوا به صورت ویروسی در شبکههای کاربران را بسیار آسانتر میکرد.
سرویسهای دیگر مانند Reddit، Snapchat و WhatsApp وارد این مسیر شده یا تکامل یافتهاند که همگی بسیار محبوبتر از توییتر هستند. شبکههای اجتماعی که زمانی مسیرهای پنهانی برای تماس احتمالی بودند، اکنون به بزرگراههایی با محتوای ثابت تبدیل شدند. در آخرین مرحله، جنبههای شبکه اجتماعی آنها عمیقا در پسزمینه فعالیت ها قرار گرفته است. اگرچه میتوانید برنامه را به مخاطبان، متصل و کاربران خاصی را دنبال کنید اما در تیکتاک، به احتمال زیاد به سادگی به جریان پیوسته محتوای ویدئویی که از طریق الگوریتم منتشر میشود، متصل میشوید. برای استفاده از برخی از ویژگیهای این سرویسها همچنان باید با سایر کاربران ارتباط برقرار کنید اما ارتباط به عنوان هدف اولیه یعنی ارتباط افراد کاهش یافته است. به این تغییر فکر کنید: در عصر شبکههای اجتماعی، ارتباطات، ضروری بودند و باعث ایجاد محتوا و مصرف میشدند اما عصر رسانههای اجتماعی به دنبال ارتباطات، حتی در حد بسیار کم است؛ یعنی ارتباط، فقط به اندازهای مهم است که منجر به انتشار محتوا شود.
تکامل شبکههای اجتماعی به رسانههای اجتماعی، هم فرصت و هم فاجعه را به همراه داشته است. فیسبوک و بقیه پلتفرمها از رشد گستردهای در تعامل و سود تبلیغاتی، مبتنی بر دادههای مرتبط برخوردار بودند که اقتصاد محتوا ایجاد کرد. رسانههای اجتماعی همچنین پدیده اقتصاد اینفلوئنسر را ایجاد کرده که در آن، تکتک کاربران رسانههای اجتماعی به عنوان کانالهایی برای توزیع پیامهای بازاریابی یا حمایتهای مالی محصول از طریق دسترسی واقعی یا خیالی پستهایشان شدند. مردم عادی اکنون میتوانند با «ایجاد محتوا» به صورت آنلاین، مقداری پول یا حتی زندگی پردرآمد به دست آورند. پلتفرمها راه فروش را آسان میکردند و برنامهها و مکانیسمهای رسمی برای تسهیل آن ایجاد کردند. به نوبه خود، «اینفلوئنسر»، به یک آرزو تبدیل شد؛ مخصوصا برای جوانانی که شهرت اینستاگرام برایشان دستیافتنیتر از سلبریتیهای سنتی یا استخدام از هر نوع به نظر میرسید.
با این حال، فاجعه، چندبخشی بود. اولا اپراتورهای رسانه های اجتماعی دریافتند هرچه محتوا از نظر احساسی بیشتر باشد، بهتر در شبکههای کاربران پخش میشود. اطلاعات جهتدار، توهینآمیز یا فقط جعلی ساده برای توزیع بهینه میشوند. زمانی پلتفرمها متوجه شدند مردم از این شیوه، استفاده بسیار زیادی کردهاند که دیگر برای فرونشاندن این حلقههای بازخورد دیر شده بود. وسواس به شعلههای آتش دامن زد. اجبار همیشه شبکههای اجتماعی رایانهای را آزار میداد. این، خطای اصلی بود.
گردآوری دوستان یا مخاطبان تجاری در نمایه آنلاین، برای استفاده احتمالی در آینده، هرگز مسیر سالم برای درک روابط اجتماعی نبود. در سال 2003 وسواس داشتن درباره بیش از 500 ارتباط در لینکدین، به همان اندازه که امروز بسیاری مشتاق فالوور در اینستاگرام هستند، رایج بود اما زمانی که شبکههای اجتماعی به رسانههای اجتماعی تبدیل شدند، انتظارات کاربران افزایش یافت. با توجه به انتظارات سرمایهگذاران خطرپذیر و سپس خواستههای وال استریت، شرکتهای فناوری مانند گوگل، فیسبوک و سایرین، در مقیاس وسیع معتاد شدند. ارزشهای مرتبط با مقیاس، دسترسی آسان و ارزان به کاربران زیاد و بهرهمندی از مزایای آن برای همه جذاب شد. مانند روزنامهنگاری که در توییتر، سرمایه شهرت به دست میآورد یا یک فرد 20 ساله که به دنبال حمایت مالی و اسپانسر در اینستاگرام است یا فرد مخالفی که درباره هدف خود در یوتیوب صحبت میکند یا اغتشاشگری که در فیسبوک شورش بهپا میکند یا یک خودپورنوگرافی که سکس یا تصویر آن را در OnlyFans میفروشد یا یک guru hawking در لینکدین. در مجموع، رسانههای اجتماعی نشان دادند پتانسیل دستیابی به مخاطبان انبوه با هزینه کم و سود بالا را دارند و این پتانسیل به بسیاری از مردم این تصور را داد که آنها سزاوار چنین مخاطبانی هستند.
آن روی سکه نیز میدرخشد. در رسانههای اجتماعی، همه بر این باورند که هرکسی به آن دسترسی دارد، مخاطبی برای آنها محسوب میشود مانند نویسندهای که مطلبی را منتشر کرده، سلبریتیای که پروژهای را اعلام کرده، دختر زیبایی که فقط تلاش میکند زندگیاش را بگذراند و فرد ناشناسی که مطلب آزاردهندهای گفته است. هنگامی که اتصالات شبکه، به هر دلیل یا بدون دلیل فعال میشوند، هر اتصالی، ارزش عبور را دارد.
این ایده وحشتناکی بود. افراد قرار نیست اینقدر با یکدیگر صحبت کنند. آنها نباید آنقدر حرف برای گفتن داشته باشند، نباید انتظار داشته باشند که مخاطبان زیادی را برای اظهارنظر خود دریافت کنند و نباید حق اظهارنظر یا پاسخگویی برای هر فکر یا تصوری را داشته باشند. رسانههای اجتماعی از اینکه از شما خواسته میشود هر محصولی را که میخرید، بررسی کنید تا باور به اینکه هر توییت یا تصویر اینستاگرام، مستلزم لایک یا کامنت یا دنبال کردن است، بازبینی اجتماعی انسان را به طور مثبتی ایجاد کردهاند. با توجه به اینکه این مدل، در شرکتهای فناوری بزرگ مانند فیسبوک ساخته شد، باعث تعجب نیست که جامعهستیزی، تبدیل به فلسفه طراحی زندگی شود.
اگر توییتر شکست بخورد، به این دلیل که درآمدش از بین میرود یا به این خاطر که بدهی هنگفتی که قرارداد ماسک تحمیل میکند، آن را از بین ببرد، این نتیجه، میتواند به تسریع روند کاهشی رسانههای اجتماعی کمک کند. همچنین این اتفاق، برای کسانی که به این پلتفرمها برای دریافت اخبار یا مسائل جامعه یا گفتگو یا اجبار صرف، تکیه میکنند، غمانگیز است. در ابتدا، هجوم لایکها و اشتراکگذاریها بسیار خوب بود، نویسنده در zero comment احساس تنهایی میکرد و بهعلاوه با افزایش مقیاس، جایگزینهای رسانههای اجتماعی مدتها پیش از بین رفتند.
اگر تغییر امکان پذیر باشد، انجام آن دشوار خواهد بود، زیرا ما زندگی خود را برای انطباق با لذتها و عذابهای رسانههای اجتماعی تطبیق دادهایم. از اینرو، به نظر میرسد ترک کردن رسانههای اجتماعی به اندازه ترک سیگار به صورت دسته جمعی، مانند آمریکاییها در قرن بیستم، دشوار است. ترک این عادت دهها سال مداخله نظارتی، کمپین روابط عمومی، شرمساری اجتماعی و تغییرات زیباییشناختی را به خود اختصاص داد. در سطح فرهنگی، حتی به این دلیل که این عادت، ناخوشایند است یا حتی به این دلیل که ممکن بود ما را بکشد، سیگار را ترک نکردیم. ما این کار را به آرامی و در طول زمان انجام دادیم و زندگی اجتماعی را مجبور کردیم که این تمرین را انجام دهد. این روند، اکنون باید به طور جدی برای رسانههای اجتماعی نیز آغاز شود.
اکنون ممکن است چیزی از آتشی که ایجاد کرده، جان سالم به در ببرد. شبکههای اجتماعی و نادیده گرفتن سرویسها، هسته مذاب این چرخه هستند. استفاده از رایانهها برای اتصال به یکدیگر در مواردی، به دلایل موجه و در حد اعتدال، هرگز ایده وحشتناکی نبود، اگرچه خطر ابزاری کردن یکدیگر از همان ابتدا وجود داشت. مشکل از انجام مداوم این کار، به عنوان یک سبک زندگی، یک آرزو و یک وسواس ناشی میشد. این پیشنهاد، همیشه برای واقعی بودن خیلی خوب بود اما دو دهه طول کشید تا ماهیت Faustian این معامله را درک کنیم.
روزی، در نهایت، شاید وب آرام شود. اما نه به این زودی و نه به این راحتی. یک سال پیش، وقتی برای اولین بار درباره کاهش مقیاس استفاده از رسانههای اجتماعی نوشته شد، این جاهطلبی، ضروری اما غیرممکن به نظر می رسید. البته هنوز هم این امر، بعید به نظر میرسد اما شاید به تازگی قابل قبول باشد. این، یک پیروزی است، حتی اگر کوچک باشد؛ البته تا زمانی که این ترک اعتیاد وجود داشته باشد و ما را به سوی خودش برنگرداند! برای به دست آوردن روح زندگی اجتماعی، باید یاد بگیریم دوباره آن را در سرتاسر جهان، در میان میلیاردها انسان بپوشانیم. کمتر، با افراد کمتر صحبت کنید و آنها همین کار را با شما و دیگران انجام دهند. ما نمیتوانیم رسانههای اجتماعی را خوب کنیم، زیرا اساسا بد و در ساختار خود عمیق هستند. تنها کاری که میتوانیم انجام دهیم این است که امیدوار باشیم رسانههای اجتماعی پژمرده شوند! و ما نقش کوچک خود را در کمک به ترک آن ایفا کنیم.
نخستین همایش قند پارسی با محوریت پاسداشت زبان فارسی در تبلیغات برگزار شد/ برگزیدگان همایش قند پارسی تقدیر شدند
قند پارسی؛ گذار از طفولیت و مظلومیت به رشد و بلوغ زبان فارسی در تبلیغات
برگزیدگان پاسداشت زبان فارسی در تبلیغات همزمان با برگزاری نخستین همایش «قند پارسی» تقدیر میشوند
جزییات برگزاری نخستین همایش ملی قند پارسی / اجرای طرح دیده بان زبان فارسی از اول بهمن 1402/مظلومیت زبان فارسی، تیتر رسانه ها باشد
ترکیب هیئت داوران همایش ملی "قند پارسی" اعلام شد/ جشنواره ای برای ترویج زبان فارسی در تبلیغات
کتابی که فعالان تبلیغات هم باید بخوانند:"اسناد مرجع روابطعمومی"
ضعف نوزدهمین نمایشگاه تبلیغات و بازاریابی در بعد بین المللی/ اولین ها و دستاوردهای نوزدهمین نمایشگاه تبلیغات و بازاریابی/ سهم تبلیغات در بازار ایران/ رشد 20 درصدی پلتفرم ها و دانش بنیان ها د
تاثیرات نامگذاری جدید "معاونت" بر توسعه تبلیغات در ایران/ دلایل تغییر عنوان معاونت امور مطبوعاتی و اطلاع رسانی به معاونت امور رسانه ای و تبلیغات
گزارش تصویری نوزدهمین نمایشگاه تبلیغات و بازاریابی و اولین همایش فناوری، تبلیغات و انقلاب چهارم صنعتی
با تغییر عنوان معاونت امور مطبوعاتی به «معاونت امور رسانهای و تبلیغات» صورت گرفت: تقدیر فعالان تبلیغات از وزیر فرهنگ و ارشاد اسلامی
در اولین همایش ملی فناوری، تبلیغات و انقلاب چهارم صنعتی مطرح شد: چالش های هوش مصنوعی در تبلیغات
جزییات و ریز برنامه همایش ملی فناوری، تبلیغات و انقلاب چهارم صنعتی همزمان با نوزدهمین نمایشگاه تبلیغات
افتتاح نوزدهمین نمایشگاه تبلیغات و بازاریابی: آغاز رقابت جذاب و همزیستی ناب برندهای تبلیغات در ایران
برگزاری همایش ملی فناوری، تبلیغات و انقلاب چهارم صنعتی و پنج کارگاه آموزشی در نوزدهمین نمایشگاه تبلیغات ایران: از هوش مصنوعی تا ویدئومارکتینگ
۱۰ ویژگی نمایشگاه های تبلیغات دنیا + ۱۰ نکته در جذب مشتری برای نمایشگاه های تبلیغات و بازاریابی
برگزاری نوزدهمین نمایشگاه تبلیغات با حضور 150 شرکت داخلی و خارجی/ تدوین سند ساماندهی تبلیغات در فضای مجازی/ سهم ناچیز تبلیغات ایران در بازارهای جهانی
جشنواره بینالمللی خلاقیت Cannes Lions: پرچمدار ابتکار در صنعت تبلیغات و بازاریابی
تبلیغات نگیرید، تعطیل می شوید: پایان کار شبکه ماهواره ای «من و تو»، بعد از 14 سال!
فهرست 28 شرکت تبلیغاتی برتر ایران 2023 / 1402 از نگاه کاربرپسندترین پلتفرم جهان در حوزه فناوری اطلاعات
گزارش تصویری تبلیغات نیوز از نشست مدیران پلتفرم ها و پیام رسان های داخلی با مدیرکل دفتر تبلیغات و اطلاع رسانی درباره نوزدهمین نمایشگاه تبلیغات و بازاریابی 1402
کانونهای تبلیغاتی چگونه در نوزدهمین نمایشگاه تبلیغات و بازاریابی شرکت میکنند؟ + عکس های نشست مدیران آژانس های تبلیغاتی با مدیرکل دفتر تبلیغات و اطلاع رسانی وزارت ارشاد
برنامههای جدید و سورپرایزهای نمایشگاه تبلیغات و بازاریابی 1402
برندینگ نمایشگاهی چیست: 6 نکته مهم درباره مراحل و عناصر برندینگ نمایشگاهی/ چگونه نمایشگاه فرصت برندسازی می شود؟
چرا نمایشگاه تبلیغات و بازاریابی، معیار رتبهبندی کانونهای تبلیغاتی است؟ / نمره منفی صدها آژانس تبلیغاتی غیرفعال در کشور / فهرست آژانسهای تبلیغاتی برتر در پاییز 1402
5 مزیت اینفلوئنسر مارکتینگ در نمایشگاهها و رویدادهای تبلیغاتی/ فهرست پرمخاطبترین اینفلوئنسرهای 1402
تبلیغات چقدر و چگونه در زنجیره صادرات کشورها موثر است: 7 عامل تاثیرگذار کدامند؟
طیف وسیع شرکتکنندگان نوزدهمین نمایشگاه تبلیغات و بازاریابی کدامند؟
چهار رونمایی و انتشار فراخوان شعار نوزدهمین نمایشگاه تبلیغات و بازاریابی 1402
چرا آوین افراز رکورددار و مجری "انحصاری" نمایشگاه تبلیغات است؟ / دلایل بدنامی آوین افراز و برگزاری ضعیف نوزدهمین نمایشگاه تبلیغات و بازاریابی
نتایج تبلیغات غیرواقعی درباره "گل" و روانگردان در ایران : 52 درصد مصرفکنندگان، ۱۵ تا ۲۹ ساله هستند
تبلیغات VPN و فروش میلیاردی فیلترشکن توسط دو نفر در قم
جایگاه ده ها استارتاپ تبلیغاتی کشور در نمایشگاه تبلیغات و بازاریابی ایران کجاست؟ + فهرست استارتاپ ها
خلاصه گزارش گردش مالی تبلیغات در سال های 2023 و 2024: سهم شرکتهای برتر، رسانههای اجتماعی و خردهفروشی، تلویزیونهای اینترنتی و موتورهای جستجو
20 واقعیت مهم: شرکتکنندگان نمایشگاهها در 2023 درباره نمایشگاهها چگونه فکر میکنند؟
بازتاب برگزاری نوزدهمین نمایشگاه تبلیغات و بازاریابی ایران در وبسایت معتبر جهانی نمایشگاهی
آغاز به کار شورای سیاستگذاری نوزدهمین نمایشگاه «تبلیغات، بازاریابی، برندسازی و زنجیره صادرات»
پنج کاربرد مهم هوش مصنوعی در دیجیتال مارکتینگ در ۲۰۲۳
تاثیر هوش مصنوعی بر رپرتاژ آگهی در رسانه ها
نوزدهمین نمایشگاه بین المللی تبلیغات، بازاریابی، برندسازی و زنجیره صادرات برگزار می شود
منفعت 186 میلیون دلاری ایران از استخراج بیتکوین طی شش سال
5 تغییر جدید که اروپاییان با ورود به اکانت رسانههای اجتماعی احساس میکنند
مرگ تدریجی یک رویا اینترنت جهانی: خداحافظ!
پدر ایرانی مودم کابلی چگونه برند شد؟/ سرگذشت یک ایرانی که اینترنت را جهانی شد
اینترنت جهانی: خداحافظ / سرنوشت تبلیغات با اینترنت تکه تکه
گزارش سی ان ان: خسارات اقتصادی قطعی اینترنت در سال 2022: 25 میلیارد دلار و 114 خاموشی / اینترنت حق است نه امتیاز
رسانههای اجتماعی: حال و آینده روزنامهنگاری و تبلیغات
راهکارهای اساسی برای نظافت محوطه با استفاده از دستگاههای صنعتی (رپرتاژ آگهی)
پر فروش ترین مدل جاروبرقی (رپرتاژ آگهی)
اولتیماتوم ماسک به تایوان
دروغ فروشندگان و بازاریابان دستگاه کش لس:: معافیت یا فرار مالیاتی با خودپردازهای غیرنقدی 70 میلیون تومانی
داروگر، 95 ساله از تولد تا آستانه مرگ: چه کسی داروگر را نابود کرد؟!
ضرورت بازنگری امنیت سایبری در بانکهای بزرگ/ 74 درصدِ مدیران بانکی: حملات سایبری، بزرگترین تهدید بانکهاست
7 توصیه روان شناسان امریکایی به والدین: نوجوانان چگونه با رسانه های اجتماعی تعامل کنند؟
جنگ برندهای اینترنت ماهواره ای: غول اروپایی یوتل ست و وان وب، رقیب جدی استارلینک
رسانه های اجتماعی و آزادی بیان: محدودیت ها کدامند؟
اسپلینترنت یا اینترنت تکه تکه و چیرگی تبلیغات سیاسی: کدام کشورها و چرا به دنبال شبکه ملی اینترنت هستند؟
تبلیغات و رسانه های اجتماعی: کاهش استرس یا افزایش اضطراب؟/ بازنمایی اینستاگرام در زندگی روزمره
خوش قیافه های خوش فروش: تاثیر تبلیغات توسط چهره های زیبا بر فروش/ چرا اینفلوئنسرها به دنبال استفاده از تصاویر دستکاریشده دیجیتال هستند؟
آسیا با 14 کشور و 71.6 درصد بدترین قاره جهان: تاثیر محدودیتهای VPN بر 47.3 درصد جمعیت جهان
هر انچه باید درباره ممنوعیت تبلیغات تیک تاک در آمریکا بدانید
جنگ هوش مصنوعی بین گوگل و بینگ: ChatGPT چگونه بر ارزش سهام آلفابت تاثیر میگذارد؟
تاثیر منفی رسانه های اجتماعی بر سلامت روان / ممنوعیت تیک تاک، تبلیغات رسانه های اجتماعی و اختلال ذهن
بهترین ایده های تبلیغاتی برای سال 1402
تاثیر تبلیغات تجارت االکترونیک: از گوگل تا آمازون
عصر جدید تبلیغ فروش اقساطی: BNPL چیست؟
تیک تاک؛ از مهمان ناخوانده تا قدرت تبلیغات؛ کاربران ماهانه: 843 میلیون نفر، استفاده و تماشای روزانه: 46 دقیقه،180 ویدئو
هزینه سالانه جرایم سایبری برای اقتصاد جهانی تا سال 2025: 10.5 تریلیون دلار
بازخوانی یک روایت 30 ساله؛ «زر» از ماکارونی تا «کام»
رفتارشناسی پژوهشگران تحقیقات بازار: ضرورت و نتایج
از تهدید تجارت تبلیغاتی رسانه های اجتماعی تا پایان عصر شبکه های اجتماعی
توقف کالاهای ترانزیتی در بنادر و مرزها به دلیل اختلاف گمرک و شرکت های بیمه/ خسارات هنگفت شرکت های حمل و نقل و ترانزیت
چالش های حمل بار جاده ای از سنتی تا آنلاین/ آینده استارتاپ های باربری آنلاین در ایران
دکتر احمد روستا، پدر علم بازاریابی نوین ایران
بازاریابی به زبان ساده: 100 آموزه بازاریابی و مدیریت بازاریابی از زنده یاد دکتر احمد روستا، پدر بازاریابی نوین ایران
فرگشت تبلیغات
روایت مالباختگانی که اسیر تبلیغات و کلاهبرداری مشاوران املاک شدند
تبلیغات دانشگاههای ترکیه با اخذ هزینههای میلیاردی برای پشت کنکوری ها
چرا فروش نرم را باید به فروش سخت ترجیح دهیم؟
لوگوهای خلاق در تبلیغات شرکت ها
تبلیغات کاذب و شغلهای کاذب: نرخ شهادت در دادگاه از ۵۰۰ هزار تا ۵۰ میلیون تومان و گریه کن حرفه ای!
20 رمزارز برتر دنیا را بشناسید: رواج تبلیغات رمزارزهای معروف
شهرآورد تبلیغاتی سرخابیهای پایتخت: «شهر فرش» یا «آقای فرش»؟
پرونده تداوم تبلیغات غیرمجاز دانشگاهی: بفرمایید کارشناسی ارشد!
3 ترند فناورانه خدمات بانکی و شرکت های سرمایه گذاری در سال 2022
صفر تا صد ورود به تجارت الکترونیک: گوگل، رقیب آمازون می شود؟
یادداشت دکتر ایرج قره داغی درباره درگذشت محسن میرزایی، پیشکسوت تبلیغات
محسن میرزایی، پیشکسوت و شناسنامه تبلیغات مطبوعاتی در ایران درگذشت
شصت و هفتمین نشست تخصصی کمیسیون توسعه بازرگانی بنیاد امید ایرانیان برگزار شد
ماسک درباره توییتر: چطور تبلیغات کنندگان بدانند در قبال پول شان چه دریافت می کنند؟
ایران و فرصت تبلیغات در جام جهانی قطر 2022
نحوه کاربرد فرايند تحقيقات بازاريابي در فست فودها
همکاری لگو و اپیک گیمز برای ایجاد محیط دیجیتال جدید ویژه کودکان
18 راه برای خراب کردن شهرت تان در فیس بوک!
فقط تبلیغات کافی نیست: گرانی اینترنت؛ از چراغ سبز قیمت تا چراغ قرمز کیفیت
تاثیر آموزش مهارت های سه گانه رایانه ای در تبلیغ مهدکودک ها
کاسبان اختلال اینترنت ثابت مخابرات / سود میلیاردی سرویس دهندگان اینترنت همراه
تبلیغات فریبنده کنسرت خوانندههای فارسی زبان و کلاهبرداری از طریق اعلام نرخ غیرواقعی
8 شاخص مهم درباره هاست سرور گیم که باید به دنبال آن باشید
وقتی تبلیغات فریبنده و دروغین، جراحی زیبایی را در صدر شکایت از پزشکان قرار می دهد
7 تکنیک تبلیغاتی و کاربردی برای تاثیر مثبت رسانه های دیجیتال بر یادگیری کودکان
نظرات کاربران